Peesoverbelasting

Een peesoverbelasting ontstaat door een onevenwicht tussen belasting en belastbaarheid. Daarom is het van groot belang om het juist onstaansmechanisme te achterhalen. Werd er te intens getraind? Is de pees niet sterk genoeg? Zijn er externe factoren die een peesoverbelasting in de hand werken zoals afwijking en/of verkeerd schoeisel?

Peesoverbelasting of "tendinopathie" is één van de meest frequent voorkomende sportletsels.

Vroeger sprak men vooral van" tendinitis" of peesontsteking. Onderzoek van de laatste jaren heeft echter aangetoond dat in zo'n een overbelaste pees helemaal geen ontstekingsverschijselen zijn terug te vinden maar wel een degeneratief proces met in plaats va mooi parallel geschikte structuren een kris kras door elkaar liggen van filamenten en bloedvatnieuwvorming. Onstekingsremmers helpen dan ook meestal niet. Cortisone doet wonderen op zeer korte termijn maar na enkele maanden  is het resultaat vaak slechter en het verzwakt erg de structuur.

De basis van elke moderne peesbehandeling ligt momenteel in de zgn. excentrische peestraining. Dit is een oefening waarbij de spier tracht samen te trekken maar waarbij tegelijkertijd pees en spier door de belasting wat worden uitgerokken. Hier heeft de kinesist een belangrijke plaats. Aanvullend kunnen shockwavetherapie of bepaalde massage technieken nog nuttig zijn. Uiteraard dienen statiekafwijkingen gecorigeerd te worden.